២៥- គ្រោះសាសនា

ជាតិអ្នកនេសាទសង្វាតរកត្រី                 ប្រហាររាល់ថ្ងៃឥតក្តីមេត្តា

ជាតិអ្នកប្រមាញ់ស្រឡាញ់ធ្នូស្នា             សម្លាប់បក្សាឥតញញើតដៃ ។

ជាតិជាអ្នកបួសរស់ក្នុងអារាម                 ប៉ងវៀរចាកកាមតាមព្រះជិនស្រី

សង្វាតសូធ្យរៀនទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ           តាមធម៌វិន័យព្រះពុទ្ធសាសនា។

បព្វជិតទាំងឡាយខ្វល់ខ្វាយប្រតិបត្តិ       តាមធម៌បញ្ញត្តនៃព្រះសាស្តា

បរិស័ទទាំងឡាយសប្បាយបូជា              ដោយចិត្តសទ្ធាបូជាឥតស្តាយ។

ព្រះសង្ឃសាវកជាក់ជាស្រែបុណ្យ          ជនសាបពូជមុនបានផលឯនាយ

ពុំព្រួយរីងរាំងពុំខ្លាចជន់សាយ               រីករាយសប្បាយឥតស្តាយស្រណោះ

ប្រសិនបើវត្តអត់មានព្រះសង្ឃ               លោកមានតែស្បង់សង្ឃបាត់បង់អស់

ទាំងធម៌វិន័យបាត់បង់សម្រស់                នោះហៅថាគ្រោះអន្តរាយសាសនា។

ហៃអស់នរៈជនទាំងឡាយអ្ហើយ             ចូរកុំកន្តើយខិតខំសិក្សា

ទាន់ធម៌នៅមានរៀនពិចារណា              ចង់ឈ្នះចាញ់គ្នាបានប្រយោជន៍អ្វី។

ដោយឧបាសក គុយ   សុធន

(សៀវភៅជំនួយសតិភាគទី ៥, ទំព័រ២៥១)