៦៣- ផ្លូវឆ្ងាយ

ជីវិតគឺជាដំណើរផ្លូវឆ្ងាយ                      ឯរូបរាងកាយជាខ្ទមសំណាក់

អ្នកសាងគុណធម៌ពិតល្អឥតអាក់           ព្រោះថាគ្មានអ្នកណាសាងជួសបាន។

សីលធម៌ពុំដែលចោលអ្នកដំណើរ          គឺមនុស្សទេតើនិរាសចាកឋាន

រត់ចោលសីលធម៌ធ្លាប់ឱ្យសុខសាន្ត         គប់ពាលនឹកស្មានថាបានផុតភ័យ។

បណ្ឌិតពុំដែលស្វែងរកក្តីសុខ                លើគំនរទុក្ខនៃអ្នកដទៃ

តែងប្រាប់ផ្លូវល្អទានដ៏ប្រពៃ                   ដល់ជនគ្រប់វ័យឱ្យបានចាំចេះ។

អ្នកដែលធ្វើទានពិតជាមានភ័ព្វ              ប្រៀបដូចនាំទ្រព្យពីផ្ទះភ្លើងឆេះ

ទោះផ្ទះខ្ទេចអស់គង់មានចំណេះ           សល់ទ្រព្យពិសេសសម្រាប់ផ្លូវឆ្ងាយ។

ដោយឧបាសក គុយ-សុធន

                                                                    (សៀវភៅជំនួយសតិភាគទី ៧ ទំព័រ ១៩០)